• قدرت و توانایی خداوند :

نخست عظمت و توانایی خداوند را در دعا ذکر میکنیم  :

• ای آن‌که گره‌های امور رنج‌آور، به وسیلۀ او گشوده می‌شود؛ يَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَكَارِهِ ،﴿۱﴾
• و ای آن‌که تندی و تیزی سختی‌ها، به عنایت او فرو می‌نشیند؛ وَ يَا مَنْ يُفْثَأُ [يَفْثَأُ] بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ ﴿۱﴾
• و ای آن‌که بیرون آمدن از تنگی و فشار و قرار گرفتن در راحتی گشایش و رهایی از غم و اندوه، از او خواسته می‌شود. وَ يَا مَنْ يُلْتَمَسُ مِنْهُ الَْمخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ . ﴿۱﴾
• دشواری‌ها در برابر قدرتت آسان گردد ذَلَّتْ لِقُدْرَتِكَ الصِّعَابُ﴿۲﴾
• و وسایل زندگی و اسباب حیات، به لطفت فراهم آید وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِكَ الْأَسْبَابُ ﴿۲﴾
• و فرمان و حکم به نیرویت جریان یابد؛ وَ جَرَى بِقُدرَتِكَ الْقَضَاءُ ،﴿۲﴾
• و همه چیز بر اساس و اراده‌ات می‌گذرد. وَ مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِكَ الْأَشْيَاءُ﴿۲﴾
• پس همۀ موجودات به خواست تو، بی آن‌که فرمان کلامی دهی، فرمان برند؛ فَهِيَ بِمَشِيَّتِكَ دُونَ قَوْلِكَ مُؤْتَمِرَةٌ﴿۳﴾
• و(همۀ موجودات ) به اراده‌ات، بی آن‌که با گفتار نهی کنی، از کار باز ایستند وَ بِإِرَادَتِكَ دُونَ نَهْيِكَ مُنْزَجِرَةٌ . ﴿۳﴾
• تنها تو را در دشواری‌ها می‌خوانند أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ﴿۴﴾
• و در بلاهای سخت و دشوار، تنها تو پناهگاهی وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِي الْمُلِمَّاتِ ، ﴿۴﴾
• بلاهای سخت و دشوار از انسان دور نمی‌شود، مگر آنچه را که تو دور کنی؛ لَا يَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ﴿۴﴾
• و از گره‌های رنج‌آور، چیزی گشوده نمی‌شود، مگر آنچه را تو بگشایی وَ لَا يَنْكَشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا كَشَفْتَ﴿۴﴾
• و تو به برطرف کردن آنچه که به آن گرفتار شده‌ام و دور کردن بلایی که در آن افتاده‌ام، توانایی؛ وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى كَشْفِ مَا مُنِيتُ بِهِ ، ﴿۱۰﴾
• ای دارای عرش بزرگ! يَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِيمِ . ﴿۱۰﴾

• بیان مشکل بدرگاه الهی

سپس مشکل خود را بدرگاه الهی بیان میکنیم  :

• پروردگارا! بلایی بر من نازل شده که سنگینی‌اش مرا به زحمت و رنج انداخته وَ قَدْ نَزَلَ بِي يَا رَبِّ مَا قَدْ تَكَأَّدَنِي ثِقْلُهُ﴿۵﴾
• و سختی و مشکلی به دردم آورده که تحمّلش مرا در فشار قرار داده، وَ أَلَمَّ بِي مَا قَدْ بَهَظَنِي حَمْلُهُ ﴿۵﴾
• و تو آن را به قدرتت بر من وارد کرده‌ای وَ بِقُدْرَتِكَ أَوْرَدْتَهُ عَلَيَّ﴿۶﴾
• و به اقتدارت به سوی من فرستاده‌ای، وَ بِسُلْطَانِكَ وَجَّهْتَهُ إِلَيَّ . ﴿۶﴾
• چیزی را که تو وارد کرده‌ای، مُصْدِرَ ،﴿۷﴾

• اعتراف به عجز در برابر مشکل

آنگاه در برابر عظمت و توانایی خداوند ؛ احساس عجز خود را بیان میکنیم  :

• پس چیزی را که تو وارد کرده‌ای، برگرداننده‌ای برای آن نیست؛ فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ ،﴿۷﴾
• و آنچه را تو فرستاده‌ای، دور کننده‌ای برای آن وجود ندارد؛ وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ ،﴿۷﴾
• و چیزی را که تو بسته‌ای، گشاینده‌ای برایش نمی‌باشد؛ وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ ،﴿۷﴾
• و چیزی را که تو بگشایی، کسی قدرت بستنش را ندارد؛ وَ لَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ ،﴿۷﴾
• و آنچه را که تو دشوار کرده‌ای، آسان کننده‌ای برایش نیست؛ وَ لَا مُيَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ ،﴿۷﴾
• و کسی را که تو بی یار و یاور گذاشته‌ای، یاوری برای او وجود ندارد. وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ . ﴿۷﴾
• ( موجودات ) تنها تو را در دشواری‌ها می‌خوانند أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ﴿۴﴾

• درخواست حل مشکل از خداوند

پس از ذکر موارد فوق ، حال عاجانه از خداوند درخواست حل مشکل می کنیم :

• پس بر محمّد و آلش درود فرست، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،﴿۸﴾
• ای پروردگارم! و به فضل و احسانت، درِ گشایش و فرج را به روی من باز کن وَ افْتَحْ لِي يَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِكَ ،﴿۸﴾
• و به چاره سازیت، تسلّط غم و اندوه را از من بشکن وَ اكْسِرْ عَنِّي سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِكَ ،﴿۸﴾
• و مرا در موردی که از آن شکایت دارم، به تأمل و تدبّر نیک برسان؛ وَ أَنِلْنِي حُسْنَ النَّظَرِ فِيما شَكَوْتُ ،﴿۸﴾
• و در آنچه از تو درخواست می‌کنم، شیرینی اجابت را بچشان؛ وَ أَذِقْنِي حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِيما سَأَلْتُ ،﴿۸﴾
• و از جانب خودت، رحمت و گشایشی گوارا به من ببخش؛ وَ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِيئاً ،﴿۸﴾
• و برای من از نزد خود، راه نجاتی سریع قرار ده. وَ اجْعَلْ لِي مِنْ عِنْدِكَ مَخْرَجاً وَحِيّاً . ﴿۸﴾
• و مرا به خاطر غمگینی و حزن و اندوه، از رعایت واجباتت و به کار گرفتن مستحباتت باز مدار. وَ لَا تَشْغَلْنِي بِالاِهْتِمامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِكَ ، وَ اسْتِعْمَالِ سُنَّتِكَ . ﴿۹﴾
• پروردگارا! به سبب بلایی که بر من نازل شده، درمانده شده‌ام؛ فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِي يَا رَبِّ ذَرْعاً ، ﴿۱۰﴾
• و از تحمّل آنچه برای من پیش آمده، دلم از اندوه و غصّه پر شده؛ وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا حَدَثَ عَلَيَّ هَمّاً ، ﴿۱۰﴾
• بنابراین قدرت و توانایی‌ات را دربارۀ من به کار گیر؛ وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِيهِ ، ﴿۱۰﴾
• اگرچه از جانب تو سزاوار آن نیستم؛ ای دارای عرش بزرگ! فَافْعَلْ بِي ذَلِكَ وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْكَ ، يَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِيمِ . ﴿۱۰﴾

• سخن پایانی

با توجه به توصیه رهبرانقلاب مبنی بر خواندن دعای هفتم صحیفه سجادیه و امیدواری ایشان به دعای برخاسته از دل پاک و صاف جوانان و افراد پرهیزگار برای دفع بلاهای بزرگ ، علاوه بر رعایت تمام توصیه های پزشکی و لازم است، تا پایان رقع بحران کرونا  هر روز این دعا قرائت شود، تا ان شاالله بسرعت بساط ویروس منحوس برچیده شود .

###################################################۳

پیوست

متن دعای هفتم صحیفه سجادیه

﴿۱﴾ يَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَكَارِهِ ، وَ يَا مَنْ يُفْثَأُ [يَفْثَأُ] بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ ، وَ يَا مَنْ يُلْتَمَسُ مِنْهُ الَْمخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ .

(۱) ای آن‌که گره‌های امور رنج‌آور، به وسیلۀ او گشوده می‌شود؛ و ای آن‌که تندی و تیزی سختی‌ها، به عنایت او فرو می‌نشیند؛ و ای آن‌که بیرون آمدن از تنگی و فشار و قرار گرفتن در راحتی گشایش و رهایی از غم و اندوه، از او خواسته می‌شود.

﴿۲﴾ ذَلَّتْ لِقُدْرَتِكَ الصِّعَابُ ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِكَ الْأَسْبَابُ ، وَ جَرَى بِقُدرَتِكَ الْقَضَاءُ ، وَ مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِكَ الْأَشْيَاءُ .

(۲) دشواری‌ها در برابر قدرتت آسان گردد و وسایل زندگی و اسباب حیات، به لطفت فراهم آید و فرمان و حکم به نیرویت جریان یابد؛ و همه چیز بر اساس و اراده‌ات می‌گذرد.

﴿۳﴾ فَهِيَ بِمَشِيَّتِكَ دُونَ قَوْلِكَ مُؤْتَمِرَةٌ ، وَ بِإِرَادَتِكَ دُونَ نَهْيِكَ مُنْزَجِرَةٌ .

(۳) پس همۀ موجودات به خواست تو، بی آن‌که فرمان کلامی دهی، فرمان برند؛ و به اراده‌ات، بی آن‌که با گفتار نهی کنی، از کار باز ایستند.

﴿۴﴾ أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ ، وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِي الْمُلِمَّاتِ ، لَا يَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ ، وَ لَا يَنْكَشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا كَشَفْتَ

(۴) تنها تو را در دشواری‌ها می‌خوانند و در بلاهای سخت و دشوار، تنها تو پناهگاهی. بلاهای سخت و دشوار از انسان دور نمی‌شود، مگر آنچه را که تو دور کنی؛ و از گره‌های رنج‌آور، چیزی گشوده نمی‌شود، مگر آنچه را تو بگشایی.

﴿۵﴾ وَ قَدْ نَزَلَ بِي يَا رَبِّ مَا قَدْ تَكَأَّدَنِي ثِقْلُهُ ، وَ أَلَمَّ بِي مَا قَدْ بَهَظَنِي حَمْلُهُ .

(۵) پروردگارا! بلایی بر من نازل شده که سنگینی‌اش مرا به زحمت و رنج انداخته و سختی و مشکلی به دردم آورده که تحمّلش مرا در فشار قرار داده،

﴿۶﴾ وَ بِقُدْرَتِكَ أَوْرَدْتَهُ عَلَيَّ وَ بِسُلْطَانِكَ وَجَّهْتَهُ إِلَيَّ .

(۶) و تو آن را به قدرتت بر من وارد کرده‌ای و به اقتدارت به سوی من فرستاده‌ای،

﴿۷﴾ فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ ، وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ ، وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ ، وَ لَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ ، وَ لَا مُيَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ ، وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ .

(۷) پس چیزی را که تو وارد کرده‌ای، برگرداننده‌ای برای آن نیست؛ و آنچه را تو فرستاده‌ای، دور کننده‌ای برای آن وجود ندارد؛ و چیزی را که تو بسته‌ای، گشاینده‌ای برایش نمی‌باشد؛ و چیزی را که تو بگشایی، کسی قدرت بستنش را ندارد؛ و آنچه را که تو دشوار کرده‌ای، آسان کننده‌ای برایش نیست؛ و کسی را که تو بی یار و یاور گذاشته‌ای، یاوری برای او وجود ندارد.

﴿۸﴾ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ افْتَحْ لِي يَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِكَ ، وَ اكْسِرْ عَنِّي سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِكَ ، وَ أَنِلْنِي حُسْنَ النَّظَرِ فِيما شَكَوْتُ ، وَ أَذِقْنِي حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِيما سَأَلْتُ ، وَ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِيئاً ، وَ اجْعَلْ لِي مِنْ عِنْدِكَ مَخْرَجاً وَحِيّاً .

(۸) پس بر محمّد و آلش درود فرست، ای پروردگارم! و به فضل و احسانت، درِ گشایش و فرج را به روی من باز کن و به چاره سازیت، تسلّط غم و اندوه را از من بشکن و مرا در موردی که از آن شکایت دارم، به تأمل و تدبّر نیک برسان؛ و در آنچه از تو درخواست می‌کنم، شیرینی اجابت را بچشان؛ و از جانب خودت، رحمت و گشایشی گوارا به من ببخش؛ و برای من از نزد خود، راه نجاتی سریع قرار ده.

﴿۹﴾ وَ لَا تَشْغَلْنِي بِالاِهْتَِمامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِكَ ، وَ اسْتِعْمَالِ سُنَّتِكَ .

(۹) و مرا به خاطر غمگینی و حزن و اندوه، از رعایت واجباتت و به کار گرفتن مستحباتت باز مدار.

﴿۱۰﴾ فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِي يَا رَبِّ ذَرْعاً ، وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا حَدَثَ عَلَيَّ هَمّاً ، وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى كَشْفِ مَا مُنِيتُ بِهِ ، وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِيهِ ، فَافْعَلْ بِي ذَلِكَ وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْكَ ، يَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِيمِ .

(۱۰) پروردگارا! به سبب بلایی که بر من نازل شده، درمانده شده‌ام؛ و از تحمّل آنچه برای من پیش آمده، دلم از اندوه و غصّه پر شده؛ و تو به برطرف کردن آنچه که به آن گرفتار شده‌ام و دور کردن بلایی که در آن افتاده‌ام، توانایی؛ بنابراین قدرت و توانایی‌ات را دربارۀ من به کار گیر؛ اگرچه از جانب تو سزاوار آن نیستم؛ ای دارای عرش بزرگ!

منبع ترجمه زیارت عاشورا : پایگاه اطلاع رسانی استاد حسین انصاریان به نشانی زیر می باشد:

https://www.erfan.ir/farsi/sahifeh7/10011/%D8