حضرت خدیجه (س) ملقب به امالمؤمنین ۶۸ سال قبل از هجرت بدنیا آمد. وی دختری پاکدامن و با فضیلت و با اخلاق و نمونه بود بود.و این سجایای اخلاقی سبب شد تا وی ایشان کفو مناسبی برای پیامبر (ص) شمرده شود. و قبل از بعثت با حضرت محمد(ص) ازدواج کرد. و اولین زنی است که به وی ایمان آورد . حضرت فاطمه(س)، والاترین دختر خلقت فرزندخدیجه وپیامبر(ص) می باشد.حضرت خدیجه همه ثروت خود را در راه نشر اسلام به کار گرفت. وی سه سال قبل از هجرت، در ۶۵ سالگی در مکه درگذشت .
حضرت محمد مصطفی (ص) در سال هفتم بعثت، بنیهاشم و مسلمانان به سبب آزارهای مکه به شعب ابی طالب پناه جستند و در این مکان با محدودیت شدیدی به سر بردند. در این شرایط که پیامبر(ص) و مسلمین ، سه سال در محاصره سخت اقتصادی و اجتماعی مشرکان بودند ، در چنین موقعیت بحرانی حضرت خدیجه یاور و پشتیبان آنان بود ، تا اینکه مقاومت جامعهی نوپای اسلامی نتیجه داد . و اگر فداكاريهاى اين بانوی بزرگ نبود، از نظر منطقی پيغمبر الهی (ص) به سختی می توانستند موفق باشند و امور اسلام را به پیش ببرند .
.در شرایط فعلی نیز که تحریم دشمنان خارجی و تحریف دشمنان داخلی به سان دولبه قیچی بر جامعه اسلامی فشار وارد میکند ؛ تاسی بانوان و افراد متمول ازآن حضرت میتواند بسیار راهگشا برای رفع مشکلات معیشتی مردم باشد ؛ کما اینکه شعبه های بی بدیل آن در شرایط جنگ تحمیلی و سیل و زلزله و کرونا، کمک های مومنانه بروز و ظهور یافته است ؛ لکن در شرایط فعلی نیز ضرورت ترویج بیشتر فداکاری و الگو سازی این بانوی بزرگ و فرهنگ سازی ان در جامعه را می طلبد .