لزوم توأم بودن عقل و علم
عقل و علم بايد با يكديگر توأم باشد، اگر انسان تفكر كند ولى اطلاعاتش ضعيف باشد، مثل كارخانهاى است كه ماده خام ندارد يا ماده خامش كم است؛ قهرا نمىتواند كار بكند يا محصولش كم خواهد بود.
محصول بستگى دارد به اينكه ماده خام برسد. اگر كارخانه ماده خام زياد داشته باشد ولى كار نكند، باز فلج است و محصولى نخواهد داشت.
امام کاظم(ع) خطاب به هشام مىفرمايد: يا هِشامُ! ثُمَّ بَيَّنَ انَّ الْعَقْلَ مَعَ الْعِلْمِ؛ عقل و علم بايد توأم باشد. علم، فراگيرى است، به منزله تحصيل مواد خام است؛ عقل، تفكر و استنتاج و تجزيه و تحليل است.
آنگاه حضرت استناد مىكنند به آيه:وَ تِلْكَ الْامْثالُ نَضْرِبُها لِلنّاسِ وَ ما يَعْقِلُها الَّا الْعالِمونَ؛ اینها مثالهایی است که ما برای مردم میزنیم، و جز دانایان آن را درک نمیکنند.(عنکبوت/۴۳)ببينيد عقل و علم چگونه با هم توأم شده است.
لینک کوتاه :
http://www.isarpress.ir/?p=12080
برچسب ها
این مطلب بدون برچسب می باشد.
ثبت دیدگاه
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.