رژیم صهیونیستی در کنار تمامی مسائل و مشکلات ریز و درشت سیاسی خود اخیرا از افزایش قابل توجه و چشمگیر اقتدار و توانایی ایران در حوزههای دفاعی بویژه در زمینه موشکهای «بالستیک» و اخیرا موشک «هایپرسونیک» دچار وحشت و هراس فراوانی شده است.
رژیم صهیونیستی که چند وقتی است در حوزه سیاست داخلی و همچنین در حوزه سیاست خارجی با مسائل و مشکلات لاینحلی روبرو شده و در زمینه تشکیل دولت و پارلمان نیز با مصائب فراوان و غیرقابل حلی دست و پنجه نرم میکند، اخیرا با پیشرفت غیرمنتظره و غافلگیرکننده ایران در حوزه صنایع دفاعی ازجمله در زمینه موشکهای «بالستیک» و اخیرا موشک «هایپرسونیک» روبرو شده که موجب هراس صهیونیستها از اقتدار روزافزون دفاعی ایران شده است.
اما جمهوری اسلامی ایران و نیروهای نظامی آن به این سادگیها هم به فناوری و تکنولوژی روز در زمینه ساخت و تولید انواع موشکهای بالستیک و نقطه زن دست پیدا نکردند. هیچکس روزهای نخست جنگ تحمیلی عراق علیه ایران را فراموش نمیکند که با توجه به تغییر و تحولات فراوان روی داده در ارتش از یک طرف و تحریمهای گسترده آمریکا و غرب از طرف دیگر موجب شده بود تا حتی در تهیه سیم خاردار نیز با مشکلات فراوانی روبرو باشیم.
البته این وضعیت خیلی هم پایدار نماند و با شروع جنگ شهرها از سوی صدام کافر با حمایت غرب و آمریکا و هدف قرار دادن شهرهای مختلف کشور ازجمله تهران با موشک، موجب شد تا سران و مقامات کشوری و لشکری در قدم نخست به فکر تهیه موشکهای مناسب جهت پاسخگویی به صدام در جنگ شهرها افتاده و در قدم بعدی دستیابی به فناوری و تکنولوژی ساخت و تولید انواع موشکهای نقطه زن و بالستیک را در دستور کار خود قرار بدهند.
در این میان سال ۱۳۶۳ را میتوان سالی مهم و حیاتی برای آغاز و گسترش تلاشهای جمهوری اسلامی ایران برای دستیابی به فناوری و تکنولوژی موشکی دانست. در این سال بود که نخستین تیم موشکی با نام «حدید» و به سرپرستی شهید «حسن تهرانی مقدم» به منظور آموزشهای لازم جهت آغاز فعالیتهای موشکی به سوریه اعزام شدند. ضمن اینکه همزمان شاهد بودیم که نخستین موشکها از طریق یکی از کشورهای منطقه در اختیار ایران قرار گرفت.
در واقع سال ۱۳۶۳ را میتوان سال آغازین فعالیتهای موشکی جمهوری اسلامی ایران دانست که کارشناسان نظامی و دانشمندان حوزه موشکی کشور در نخستین قدمها موشکهایی با برد ۳۰۰ کیلومتر و با سوخت جامد را تولید کردند. در ادامه پس از پایان جنگ تحمیلی نیروهای مسلح کشور بر اساس ظرفیت و توانمندیهای داخلی موشکهای جدید و مدرنی متفاوت و گوناگونی را تولید کرده و ساختند.
به این ترتیب بعد از گذشت بیش از ۴۰ سال از عمر پربرکت انقلاب اسلامی در ایران و با کمک و یاری گرفتن از ظرفیت و توانمندیهای داخلی و دانش نخبگان جوان و بااستعداد کشور شاهد دستیابی نیروهای مسلح ایران به انواع و اقسام موشکهای تدافعی و تهاجمی هستیم که تحسین دوستان و هراس دشمنان کشور را به دنبال خود داشته است. ازجمله این موشکها میتوان به موشکهای «نقطه زن» و اخیرا موشک «هایپرسونیک» نام برد و بهت و حیرت کارشناسان و فرماندهان نظامی غرب و شرق را درپی داشته است.
اگر بخواهیم نگاهی به موشکهای تولید شده در کشور داشته باشیم باید به موشکهایی، چون موشک زمین به زمین «سجیل» با برد دو هزار کیلومتر، موشک «عاشورا» با برد بیش از دو هزار کیلومتر، موشک «خرمشهر» با برد بیش از دو هزار کیلومتر، موشک سطح به دریای «خلیج فارس» با برد ۳۰۰ کیلومتر، موشک کروز «قادر»، موشک کروز «هویزه» با برد بیش از ۱۳۰۰ کیلومتر، موشک بالستیک «دزفول» با برد یک کیلومتر، موشک «قیام» با برد یک کیلومتر، موشک «دزفول» با برد یک کیلومتر و بسیاری دیگر از موشکهای دیگر اشاره کنیم.
اخیرا نیز یکی از سرداران سپاه در مصاحبهای با خبرنگاران رسانهها خبر از تجهیز نیروهای مسلح ایران به فناوری ساخت و تولید موشک «هایپرسونیک» داد که با توجه به اینکه فناوری ساخت این موشک منحصرا در اختیار سه کشور روسیه، چین و آمریکا است شاهد دستیابی نیروهای مسلح کشور به موفقیتهای بسیار بالایی در عرصه موشکهای مافوق صوت هستیم.
در پایان باید گفت موفقیتهای روزافزون کشور در عرصههای دفاعی بیش از پیش و با سرعتی فراوان و غیرقابل کنترل و مهار توسط دشمنان انقلاب اسلامی ادامه دارد و با دستیابی جمهوری اسلامی ایران به تکنولوژی ساخت و تولید موشک «هایپرسونیک» در کنار اینکه وحشت و هراس دشمنان، اقتدار و پیشرفت روزافزون جوانان کشور در عرصههای مختلف علمی و دفاعی را نیز نظارهگر خواهیم بود.
دفاع پرس