رزمنده دوران دفاع مقدس روایتی از شهید «عبدالمحمد سالمی» را در برخورد با یک رزمنده معترض بیان کرده است.
«عبدالحسین سالمی» رزمنده دوران دفاع مقدس روایتی از شهید «عبدالمحمد سالمی» را در برخورد با یک رزمنده معترض بیان کرده است که در ادامه می‌خوانید.
عبدالمحمد فهرستی از اسامی نفراتی که باید در عملیات شناسایی حضور پیدا می‌کردند را آماده کرد تا پس از توجیه نیرو‌ها و تقسیم وظایف، آن‌ها را برای اجرای مأموریت از مسیر «میشداغ» وارد شهر بُستان کند. رزمنده‌های انتخاب‌شده از مقر ستاد پشتیبانی ارتش فراخوانده شدند. یکی از رزمنده‌ها که متوجه شد نامش در فهرست نیست، جلوی بچه‌ها شروع به پرخاش به عبدالمحمد کرد و گفت: «تو نامردی! آن‌قدر همه گفتند سالمی، سالمی تو خیلی به خودت مغرور شده‌ای! چرا اسم من توی فهرست نبود؟ به من گفتند که تو به جوونا بها نمی‌دی و اونا رو خُرد می‌کنی؛ ولی من باور نمی‌کردم حالا خودم به عینه دیدم.»
با شناختی که رزمنده‌های ستاد از عبدالمحمد داشتند، می‌دانستند که حتی فرماندهان هم حریفش نیستند. همه در حیرت و تعجب بودند که این پسر جوان چطور جرأت کرده است به او توهین کند و بد و بی‌راه بگوید! اعضای ستاد هر لحظه منتظر اقدام او بودند. بعضی‌ها حتى منتظر کلت‌کشی عبدالمحمد نیز بودند؛ اما این‌بار عبدالمحمد بدون هیچ عکس‌العملی سرش را پایین انداخته بود و چیزی نمی‌گفت. وقتی جوان هرچه خواست گفت و خودش را خالی کرد، عبدالمحمد گفت: «تموم کردی؟» همه نگاه‌ها متوجه عبدالمحمد بود که می‌خواهد چه بگوید و چه واکنشی نشان دهد.
عبدالمحمد با چشمانی اشک‌بار سرش را بالا آورد و به آن رزمنده گفت: «به جان امام قسم، این چیزی که می‌خوام بگم، عین واقعیته؛ من وقتی قلم دست گرفتم می‌خواستم شما رو همراه این گروه با خودم ببرم؛ اما وقتى اسمت رو برای عملیات در نظر گرفتم حالتی به من دست داد که ترسیدم برات اتفاقی بیافته از جام حرکت کردم و مقداری فکر کردم. بعد از چند دقیقه برگشتم تا اسمت رو بنویسم. همین که خواستم بنویسم دوباره همان حالت برام پیش اومد. ناراحت شدم و برام این‌طور تداعی شد که تو در این عملیات شناسایی شهید می‌شی با پیدا شدن این حالت در وجودم، آن‌چنان مهرت به دلم نشست که طاقت دیدن آن صحنه به‌نظرم طاقت‌فرسا و ناممکن رسید. چهره‌ات شبیه چهرهٔ برادر بزرگمه. اینم مزید بر علت شد که از نوشتن اسمت در فهرست عملیات امشب صرف نظر کنم.» با توضیحات عبدالمحمد، رزمندگان حاضر در ستاد آن‌قدر متأثر شدند که همه به گریه افتادند، ناگهان آن جوان رزمنده از میان جمعیت عبور کرد و خود را در آغوش عبدالمحمد انداخت و با التماس از او طلب حلالیت کرد.
انتهای پیام/
