کرونا که از راه رسید، همه رسم و رسوم دیرینه و روابط‌اجتماعی را درهم پیچید، آدم‌ها را به اجبار از هم دور کرد و مردم کوچه و بازار را به خانه‌نشینی مجبور کرد. اجتماعات به تعطیلی کشیده شد و بسیاری از هموطنانمان را در غم از دست دادن عزیزان خود به سوگ نشاند. کار که […]
کرونا که از راه رسید، همه رسم و رسوم دیرینه و روابط‌اجتماعی را درهم پیچید، آدم‌ها را به اجبار از هم دور کرد و مردم کوچه و بازار را به خانه‌نشینی مجبور کرد. اجتماعات به تعطیلی کشیده شد و بسیاری از هموطنانمان را در غم از دست دادن عزیزان خود به سوگ نشاند. کار که به جای باریک کشید، همه به میدان آمدند. آستین‌های همت را بالا زدند و به یاری پزشکان و پرستارانی شتافتند که فداکارانه به میدان آمده و در این راه از ایثار جان دریغ نداشتند و… این قصه اگرچه پُرغصه است و سر دراز دارد ولی همت مردم و همدلی و همراهی آنان با یکدیگر نیز، در تاریخ این مرز و بوم اسلامی ماندگار است.
در گرماگرم روزهای سرد کرونا! نوبت که به محرم رسید، غمی جانکاه و افزون بر سوگ نهفته در شب و روز این ماه، به نهانخانه دلها رسوخ کرد. محرم در میان همه ملت‌ها و اقوام و بسیاری از دیگر مذاهب با زنده نگاه داشتن حماسه حسینی(ع) شناخته می‌شود، امسال اما، برگزاری مراسم عزا و یاد‌آوری خاطره آن حماسه عظیم با شیوع ویروس منحوس کرونا همزمان شده بود و رعایت برخی از محدودیت‌ها الزامی بود… از دشمنان تابلو‌دار بیرونی که به درستی کلام حکیمانه امام(ره)پی برده و به وضوح دریافته بودند «محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است» انتظاری غیر از این نبود که تمام بوق‌های تبلیغاتی خود را به صدا درآورده و بر ضرورت تعطیلی مراسم اصرار داشته باشند! پادو‌های داخلی دشمنان بیرونی نیز مانند همیشه کاسه آنها را لیس می‌زدند و آرزوی هزار و چند صد سال بر زمین مانده بنی‌امیه‌ها و آل‌زیادها و آل‌مروان‌های امروز را به تکرار نشسته بودند.
در این میان، تعطیلی مراسم عزای حسینی(ع) و عبور بی‌تفاوت از کنار تاسوعا و عاشورا، برای توده‌های مردم که به قول مرحوم حاج مرشد «غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفته‌اند»، غیر‌قابل قبول و ناممکن بود. آنها با دو مسئله که هردو را ضروری می‌دانستند رو‌به‌رو بودند، از یکسو برپایی مراسم عزای اباعبدالله علیه‌السلام و باز‌خوانی حیات‌آفرین حماسه حسینی(ع) و از سوی دیگر حفظ سلامت خود و جامعه. آنها این دو مسئله ضروری را با هدایت حضرت‌آقا، به‌گونه‌ای هوشمندانه با هم تلفیق کرده و درآمیختند. برپایی مراسم سوگ و عزای حسینی(ع) با رعایت کامل اصول بهداشتی و پروتکل‌های اعلام شده از سوی مسئولان ذیربط. دو نکته‌ای که رهبر معظم انقلاب بر آن تاکید ورزیده بودند. اول اینکه مراسم عزاداری سالار شهیدان به هیچ‌وجه نباید تعطیل شود و دوم آنکه تمام توصیه‌های بهداشتی رعایت شود و خود حضرت ایشان نمونه‌هایی مثال‌زدنی از هر دو توصیه را به کار بستند. برپایی مراسم سالانه عزای حسینی(ع) در حسینیه امام خمینی(ره) با حضور یک سخنران و یک مداح و رعایت پروتکل‌های اعلام شده در بالاترین سطح.
داستان که به اینجا رسید، الطاف الهی به بارش آمد و به برکت -بخوانید به پاداش- پاسداشت یاد و خاطره حماسه حسینی(ع) چشمه‌های ابتکار در مردم جوشیدن گرفت و ده‌ها نمونه تازه و حیات‌بخش از یاد و خاطره عاشورایی که تا‌کنون سابقه نداشت به صحنه آمد و بر پیکره عزای حسینی(ع) افزوده شد. هر کوچه یک حسینیه، مرثیه‌خوانی در کنار خانه شهدا، تبدیل مدارس و ورزشگاه‌ها به حسینیه، نوحه‌خوانی سیار در خیابان‌ها، برپایی مراسم در بیمارستان‌ها برای بیمارانی که توان حضور در مراسم را نداشتند، اختصاص نذورات به تامین مایحتاج مستمندان و تهیه بسته‌های کمک مؤمنانه و… در کنار این همه ابتکار، رعایت اصول و پروتکل‌های بهداشتی از سوی عزاداران نظیر حضور با ماسک، حفظ فاصله‌ها و… نیز مثال‌زدنی و در نوع خود نه فقط کم‌نظیر که بی‌نظیر بود و از نظم‌پذیری و مردم‌دوستی عزاداران حسینی(ع) و مخصوصاً هیئتی‌ها حکایت می‌کرد.
و بالاخره، ویروس کرونا شبیه تاج پادشاهان است و نامش هم از کرون (crown) به معنی تاج گرفته شده است. در سوره مبارکه نمل، از قول ملکه سبا آمده است «الْمُلُوكَ إِذَا دَخَلُوا قَرْيَهًْ أَفْسَدُوهَا وَجَعَلُوا أَعِزَّهًَْ أَهْلِهَا أَذِلَّهًًْ وَكَذَلِكَ يَفْعَلُونَ- پادشاهان چون به دیاری حمله‌ور شوند، آن را ویران می‌سازند و عزیزترین افراد را به ذلیل‌ترین‌ها تبدیل می‌کنند و {اساساً} رسم و سیاستشان چنین است». مردم ما، اما با درایت رهبری و هوشمندی و ابتکار مثال‌زدنی نه فقط ویروس تاجدار کرونا! را دور زدند بلکه ده‌ها نمونه زیبا و لطیف از پاسداشت حماسه حسینی(ع) را هم به صحنه آوردند و در برپایی پر شور تاسوعا و عاشورا اجازه کاستی ندادند.
حسین شریعتمداری
