زندگینامه جهادگر شهید اسماعیل کرامتی در سال ۱۳۴۶ در روستاي اسلام آباد از توابع شهرستان مانه و سملقان چشم به جهان گشود. در سن خردسالی پدرش را از دست داد اما او مادری دلسوز و مهربان داشت. مادر مجبور بود براي گذران معیشت خود و فرزندش، سخت كار كند و خرج زندگي را تأمين نماید.او […]
زندگینامه جهادگر شهید اسماعیل کرامتی
در سال ۱۳۴۶ در روستاي اسلام آباد از توابع شهرستان مانه و سملقان چشم به جهان گشود. در سن خردسالی پدرش را از دست داد اما او مادری دلسوز و مهربان داشت. مادر مجبور بود براي گذران معیشت خود و فرزندش، سخت كار كند و خرج زندگي را تأمين نماید.او با همه ی مشکلات زندگی،فرزند خود را در آغوش پر مهر مادرانه اش، چنان تربيت کرد كه از همان ابتداي سنين كودكي ايمان و عقيده در وجود اسماعیل سرشته شد.
اسماعيل در سن ۷ سالگي براي تحصيل در دبستان سنايي بجنورد ثبت نام کرد و از همان زمان با شور شوق بسيار در پي كسب علم و سواد رفت وپس ازورود به مقطع راهنمايي، با علاقه نسبت به مطالعه كتاب های ديني و اسلامي زمينه ی عقيده و ايمان در او مستحكم تر شد. اسماعیل با کسب نمرات عالی وارد مقطع متوسطه گردید و با شور و علاقه ی بسياري در اين مقطع و در رشته علوم تجربي به تحصيل ادامه داد. او ساعاتی را که از كلاس درس فراغت پیدا می کرد، به كار و زحمت براي تأمين مخارج زندگي مي پرداخت و هنگامی که كار تعطيل مي شد، اوقات خود را با مطالعه كتاب و انجام فرايض ديني سپري مي كرد. وجود ایمان و اعتقاد راسخ در روحیه اسماعيل، سبب شد تا در سن ۱۶ سالگی، با هدف و انگيزه حفاظت از اسلام و انقلاب، پس از گذراندن مراحل آموزش نظامي، روانه جبهه گردد و بعنوان یک بسیجی رزمنده در رسته مخابرات گردان ولي الله لشكر ۵ نصر تيپ ۱ جوادالائمه(ع) به رزم و پيكار با دشمنان اسلام بپردازد.
او در سه مرحله حضور درجبهه با رشادت و شهامتی که داشت خالق حماسه های بزرگی شد.
اسماعيل همانطور كه گفته شد در جواني اهل تحصيل علم و دانش بود و پس از گذراندن سال چهارم دبيرستان و شركت در كنكور سراسري بعنوان دانشجوي صدا و سيما برگزيده شد كه پس از تكميل پرونده در تهران، بلا فاصله به بجنورد بازگشت و بدون درنگ از طريق جهاد سازندگي، اين بار بعنوان رزمنده جهادگر روانه جبهه شد و سرانجام در سپيده دم روز ۱۲ تير ماه سال ۱۳۶۶ در منطقه شلمچه، هنگام رزم با دشمنان بعثي بر اثر اصابت تركش خمپاره به شهادت رسید.
روحش شاد و راهش پر رهرو باد.
به قلم برادر گرامی آقای عیسی آگاهی راوی خراسان شمالی