سقوط هواپیمای سی ۱۳۰ نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در حدود ساعت ۲۰ هفتم مهر سال ۱۳۶۰ خورشیدی ۷۸ شهید بر جای گذاشت و از مجموع یکصد سرنشین این پرواز تنها ۲۲ نفر زنده ماندند.

در میان سرشناس‌ترین سرنشینان این پرواز، نخبگان دفاعی ایران حضور داشتند. شهیدان فکوری، فلاحی، جهان‌آرا، کلاهدوز و نامجو از نوابغ نظامی استراتژیک ایران‌زمین بودند که به فیض شهادت نائل آمدند. طبق بسیاری از شواهد به دست آمده احتمال وجود خرابکاری معاندین بسیار بالا بوده است. سقوطی که جان بسیاری از جان‌برکفان این مرز و بوم را گرفت. آن‌ها که با ایمان و اعتقاد و باور خود در برابر دشمنان بعثی سینه سپر کرده و پایمردی کردند و نهایتا به فضل الهی به شهادت رسیدند که البته شهادت هنر مردان خداست.

متاسفانه به دلیل فقدان این دلیرمردان در این حادثه تلخ، روند بازپس گیری خرمشهر قهرمان برای مدتی به تعویق افتاد، اما مقاومت در برابر دشمنان هرگز. نیرو‌های مسلح ایران در کنار مردم قهرمان با پایمردی و ایثاری که وام گرفته از قیام عاشورای سیدالشهدا بود نشان دادند هرگز هیچ حادثه یا توطئه‌ای یارای آن را ندارد که خللی در اراده مردم غیور ایران‌زمین ایجاد کند.

فقدان دلیرمردان این سرزمین، مردم ایران را مصمم‌تر از قبل به عرصه مبارزه و پیکار با دشمن کشاند. گواه این ادعا پا به عرصه گذاشتن هزاران شهید، ایثارگر و رزمنده جان‌برکف در ماه‌ها و سال‌های پس از این حادثه است.

امروز ۴۰ سال پس از آن حادثه، میراث‌داران خون پاک آن شهیدان بزرگوار چه در عرصه‌های علمی و پژوهشی و چه در عرصه‌های استراتژیک و دفاعی ـ امنیتی و چه در سایر عرصه‌های اقتصادی و اجتماعی به عالمیان اثبات کرده‌اند که همواره در اندیشه استقلال این آب و خاک هستند و سربلندی ایران عزیز در تمامی آوردگاه‌های داخلی و خارجی آرزوی همیشگی‌شان است. امروز بسیاری از نوابغ ایران‌زمین در علوم راهبردی بالخصوص انرژی هسته‌ای برای اعتلای نام ایران بعضا دست از جان شیرین می‌شویند و برازنده نام شهید می‌شوند. خون شهدایی مثل شهیدان فخری‌زاده مهابادی، احمدی روشن، رضایی‌نژاد و… گواه بر این ادعاست که راه فرماندهان و سرداران شهید دوران هشت ساله دفاع مقدس همچنان ادامه دارد.

گزارش از علی عبدالصمدی

انتهای پیام/ ۱۱۲