لیوان پلاستیکی قرمز ، چفیه، پیشانی بند، فانسقه، قمقمه ؛کلاه آهنی ؛ کوله پشتی ، و…. همه آن وسایل آنروز ، نماد ها و نشان هایی از یادگاران آن روزهای آب و آتش ؛ خنده و باروت هست ، نشانهایی که ما را به یاد آن روز های عشق و ایثار برده و غبار از زندگی ما برگرفته است. همه آن ها برای ما پراز خاطره و گرامی اند . یکی از آنها لیوان های پلاستیکی قرمز که با لب های ذکر گوی رزمندگان، راز ها ورمزها داشته می باشد .

لیوان پلاستیکی مخصوص نوشیدن چای صبحانه و یا سایر اوقات ، لیوان اب خوری و نوشیدن شربت در برخی ایام خاص بود . در اکثر جبهه های غرب و جنوب ، سنگر و چادر و پادگان بهمراه کتری روحی و یا پارچ پلاستیکی زینت بخش محافل بود .

لیوان‌های قرمز بهمراه پارچ‌ ساده پلاستیکی، ساده‌ترین تصویری بود که در سفره های رزمندگان بیش از بقیه جلوه نمایی می کرد . همان سفره‌های ساده و با خلوص و صفا به مراتب از سفره‌های مهمانی اشرافی ، برتری داشت ، چرا که بال ملائک را در بالای خود داشت   .

گرچه گاهی ته ليوان‌هاي پلاستيکي قرمز جرم گرفته بود. ولی  زنگار دلها را برده بود و صفا و صمیمتی بی نظیری بوجود آورده بود ، که آثار آن برای جاماندگان برجیا مانده است .

لیوان پلاستیکی قرمزی ؛ که چراغ قرمز غیبت ممنوع چادرها و سنگرها بود . و این نماد و تابلو ، نیاز ضروری زندگی امروزی ماست .

• جایگزین لیوان های پلاستیکی

برای تامین نیاز به لیوان ، همچنین از امکانات موجود بصورت ابتکاری مورد استفاده قرار میگرفت ، استفاده از شیشه های مربای اهدایی مردمی ، یا قوطی کمپوت ، قوطی آب میوه و حتی نیمه بطری شیشه آبلیمو (۱) و امثالهم بود.

(۱) بطری شیشه آبلیمو با دو بند پوتین در وسط بدنه شیشه آبلیمو نزدیک به هم دور آن محکم گره می زدند. سپس یک بند پوتین دیگر را به صورت ضربدر بین آن دو بند قرار می دادند و آن قدر آن را عقب جلو می کشیدند که شیشه داغ می شد. ناگهان مقداری آب سرد روی آن می ریختند. بدنه بطری شیشه ای درست از وسط به اندازه یک لیوان جدا می شد. بعد لبه های تیز آن را می سائیدند و لیوان چای خوری درست می شد .

• لیوان های امروزی

لیوان های امروز با مواد مختلف و در اندازه های مختلف و رنگ های گوناگون و با طرحهای گلدار و البته با قیمتهای بسیار گزاف تولید می شود . ولی پلاستیک نوعی پلیمر است که از ترکیب چند عنصر ساده و ماده اولیه مونومر حاصل می شود. مونومر ماهیتأ ماده‌ای سمی است که خطرات زیادی برای سلامت انسان به همراه داشته ، خطراتی که تیر و ترکش و موج انفجار را بخود جذب میکرده است !

علائم هشدار دهنده ای که جدیدا روی ظروف یکبار مصرف حک شده است :

مثلت با عدد ۱ و درج علائم PETE : برای یکبار استفاده مناسب و ایمن هستند اما برای استفاده طولانی به ویژه مایعاتی مانند آبلیمو توصیه نمی‌شود.

مثلت با عدد ۲ و درج HDPE : این علامت نیز بیانگر ایمن بودن ظروف ساخته شده با آن است.

مثلت با درج عدد ۳ و حرف V : برای مواد غذایی گرم و اسیدی مناسب نیست.

مثلت با عدد ۴ و حروف LDPE : دارای ایمنی مناسبی هستند.

مثلت با عدد ۵ و حروف PP : از ایمنی مناسبی برخوردارند و بهترین نوع ظروف یکبار مصرف از آن تهیه می‌شود.

مثلثی با عدد ۶ و حروف PS: برای مواد غذایی سرد با دمای زیر ۶۵ درجه مناسب و ایمن می‌باشند.

مثلت با عدد ۷ و درج کلمه other : از ایمنی مناسبی برخوردار بوده و ظروف یکبار مصرف سلولزی نیز در این دسته از ظروف قرار دارند

• سخن پایانی

آن لیوانهای قرمز پلاستیکی دیگر یافت نمی شود و فقط در قاب برخی تصاویر دفاع مقدس می توان دید. و تصاویر ناب عناصرآن روز ها پس از گذشت چهاردهه پیام های خواندنی دارد که گرچه هیچگاه آن دوران تکرار نخواهد شد.ولی کاش میشد نماد های ماندگار جبهه ها در کنار خلوص و صفا و ایثار وشهادت ، در فرهنگ جامعه ماندگار می شد .

از کسانیکه در دوران سازندگی کشور ، شعار رفاه سردادند وآنان که در جایگاه پست ومقام خویش ، ارزشهای دفاع مقدس را کنار گذاشتند ، و کشور را آفت زده کردند ، نخواهیم گذشت . آن نماد های جنگ هنوز هم می تواند ، فرهنگ ناب خلوص و برادری و ایثار و مقاومت آنروز های مقدس را یاد آور باشد و غبار دلهای زنگار گرفته را بزداید و چه بسا می تواند مثل یک معبر از دل میدان مین غفلت ، ما را به میدان سین بصیرت در برابر فتن دشمنان خارجی و داخلی و مشکلات زمانه رهمنون سازد و رهگشا باشد .

سرزمین نینوا یادش به خیر

کربلای جبهه ها یادش به خیر

چو سفره پهن میشد ،

هر روز نان سفره را
میان رزمندگان قسمت میکردند
وبا لیوان قرمز ، چای شیرین می نوشیدند
و با عشق می خوردند
ودر مزاح برادرانه

از نمکْپاش
نارنجک ساخته
و از قاشق
خمپاره

بی محابا به میدان رزم

در دشت و کوه

بسوی دشمن پرتاب می کردند !