«غلامحسین افشردی»، مشهور به حسن باقری، در نخستین روز مهر ۱۳۵۹، با آغاز جنگ، وارد خوزستان شد؛ همان روزی که محسن رضایی تلفنی او را به علی شمخانی فرمانده سپاه خوزستان معرفی کرد، او تا روزی که علی شمخانی خبر شهادتش را به محسن رضایی داد، ۲۸ ماه از عمر خود را در میدان‌های جنگ گذراند.

در این مدت نه چندان طولانی، حسن باقری به مرتبه‌ای از تاثیرگذاری رسید که اطلاعات، طراحی و نیز اجرای عملیات‌های کوچک و بزرگ به او متکی شد و فرمانده کل سپاه تنها او را به عنوان موید تصمیم گیری هایش می‌شناخت. او در این مدت کوتاه به یک استراتژیست جنگ تبدیل شد.

فرمانده شهید ارتش علی صیاد شیرازی هوش سرشار، نبوغ، استعداد، تحرک، قدرت تجزیه و تحلیل آمیخته با تعهد و روحیه انقلابی او را می‌ستود و وی را در جایگاهی می‌دید که تنها شایستگان جبهه آن هم پس از سال‌ها نبرد می‌توانستند بدان دست یابند.

«حسن باقری» در اسفند ۱۳۳۴ در تهران متولد شد. یک ماه پس از پیرزی انقلاب مدت کوتاهی در کمیته محلی گذراند و سپس به روزنامه نگاری روی آورد؛ فعالیتی که تا شروع جنگ ادامه یافت. افشردی هم زمان با کار، شش ماه در رشته حقوق دانشگاه تهران تحصیل کرد که با وقوع انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاه‌ها، ناتمام ماند. او همچنین از شهریور ۱۳۵۸ تا آغاز جنگ نیز در اطلاعات سپاه به فعالیت پرداخت. تا اینکه پیش از عملیات والفجر مقدماتی در حالی که برای انجام عملیات شناسایی به همراه تعدادی از همرزمانش به منطقه فکه رفته بود، در سنگر دیده بانی مورد اصابت گلوله خمپاره قرار گرفت و به شهادت رسید.

در ایام شهادت حسن باقری کلیپی از سخنان رهبر انقلاب در جمع مسوولان نظام تهیه و تدوین شده است که رهبر انقلاب از او به عنوان طراح جنگی یاد می‌کند که از یک سرباز صفر در ظرف ۲ سال به یک استراتژیست تبدیل شد.