به گزارش خبرگزاری «حوزه»، کیست که اندک بصیرت و دل آگاهی داشته باشد و منکر شود که شهدا مبدأ و منشاء حیاتند؟!

کیست که نداند این شاهدان همیشگی تاریخ گرچه زمینی بودند، اما هیچ گاه زمین گیر نبوده و نشدند تا جلوه و آینه ای باشند همیشه تابان فراروی ما که راه را گم نکنیم و چنانچه بر اثر عادت نامطلوب غفلت دنیایی، گم شدیم در اسرع وقت و به لطف دعای آن ها، به شاهراه اصلی بازگردیم و کماکان در طریقت سعادت باقی بمانیم.

در روزی که به نام شهید مزین شده، یادی از آن عزیزان به ظاهر سفر کرده در حقیقت تلنگری است به ما که بدانیم رمز ماندگاری در نان و نام و پست و مقام و ژست و ادعا نیست ؛ رمز ماندگاری به اخلاص است و تقوا و مجاهدتی که هر سه را به زیبایی شهیدان تفسیر کرده و در مقام عمل به اثبات رسانده اند.

به راستی که هنوز هم مزار و بارگاه مطهر شهیدان، مأمن ، ملجأ و پناهگاهی است برای آنانی که به دور از هیاهوی بی پایان دنیا ، عشق شهادت به سر دارند و در دل ارادتی به ساحت قدسی سید و سالار شهیدان و حقاً چه زیبا و پرنغز گفت سید شهیدان اهل قلم آقا سید مرتضی آوینی که شهر دام عادت و تعلقات است و مردمان اهل عادتند و این شهدا هستند که از شهر عادت ها کوچیده و رحل اقامت جاودانه در شهر عشق افکنده اند.

آری شهدا، رفته اند و رسالتی از جنس آگاهی و حرکت را بر دوش ما باقی گذاشته اند و حقیقتاً باید بر این مساله تاکید کرد که شهادت، مرز زمین و آسمان است و شهدا، مرزبانان بیداری و عزت و شرف

شهدا، مرگ را به سخره گرفته اند، تا ما به حقارت دنیا بخندیم. شهدا، حیثیت خون را فریاد زدند، تا ما گوشت و پوستمان را از جرعه عطش و شور بپرورانیم. شهدا، همه تعلقات را از خود بریدند و خود را مسافر آسمان کردند، تا گذرگاه بودن دنیا را اثبات کرده باشند و راز آزادی را بریدن از خویش ثبت نموده باشند.

نیک اگر بنگریم تصدیق خواهیم کرد که شهدا امروز هم در میانه میدان حاضرند و در دفاع از ارزش ها و آرمان های والایی که برای آن شهید شدند، استوارتر از همیشه میدان داری می کنند چه آن که امروز، سنگرهایشان همین حوالی ماست…  در گلزارهای همیشه سرخ شهر و دیارمان… در کانون فعالیت های موثر و ارزشمند فکری و فرهنگی و ایمانی… در دل بچه هایی از جنس انقلاب و آتش به اختیاران ولایی.

گو این که شهیدان به رسم زیبای شاهدان بیش از پیش عزم جزم کرده اند تا جغرافیای آسمان را برای اهل زمین ترسیم نمایند؛ ستاره شده اند تا راه جاودانه ایمان را نشانمان دهند و کبوتران خونین بالی شدند تا به رسم عاشقی، هر روز، بر فراز آسمان زندگی مان پر بگیرند و تیرگی ها را در روشنای زلال پرنده بودن محو سازند.

در این بین و در این زمانه پرفریب و پرهیاهو، بی شک یکی از علامت ها و نشانه هایی که به سان قبله نما، یاری گر ما در مسیر بندگی و طاعت حضرت ربوبیت است، وصیت نامه شهیدان می باشد که سیری در آن ها به ما کلیدواژه هایی می دهد که نه فقط در ایام الله دفاع مقدس بلکه در همه سال باید به آن رجوع کرده و بیش از پیش در معانی و مفهوم آن ها تعمق و بینشی ژرف آمیز داشته باشیم.

چندی پیش بر اساس تحقیقاتی که از سوی بنیاد شهید انجام شد، مشخص گشت که در بیش از ۹۰ درصد وصیت نامه های شهدا به این مساله تصریح شده که هدف آن ها از جبهه رفتن، بعد از اطاعت خدا و تقویت اسلام، تبعیت از ولی فقیه و دفاع از نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران است.

شاید از نگاه برخی تاکیدی دیگربار بر این مسایل آن هم در چنین ایامی، کلیشه ای وتکراری به نظر برسد اما در زمانه ای که به جهت غوغای رسانه و فضای مجازی، شاهد تولید و پمپاژ انواع شبهات علیه اصل انقلاب و نظام و دفاع مقدس و رهبری هستیم، بی گمان بازخوانی وصیت نامه های شهدا نه امری تفننی و حتی تبرکی بلکه به سان یک امر واجب و ضروری جلوه می کند به خصوص آن که بخواهیم

در راستای زدودن غبار از اندیشه های بعضاً فراموش شده شهدا حرکت کنیم.

از سویی متاسفانه در فضای مجازی و عرصه رسانه ای ، آن طور که باید و شاید به وصیت نامه های شهدا و اصل سخن و خواست آنان توجهی صورت نمی گیرد و حال آن که کمترین فایده و حُسن مطالعه زندگی نامه و وصیت نامه شهدا این است که تا حدی به عمق کلام حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی(ص) پی ببریم که فرمود: “شهدا بعد از انبیا و علما در زمره سه گروهی هستند که روز قیامت نزد خدا شفاعت می کنند“

مخور به مرگ شهیدان کوی عشق افسوس/ که دوستان حقیقی به دوست پیوستند

سید محمد مهدی موسوی