«سیاوش اختری‌مقدم» در سال ۱۳۴۳ در روستای گلال لوداب از توابع شهرستان بویراحمد در استان کهگیلویه و بویراحمد به دنیا آمد و در سال ۱۳۶۴، در منطقه «کوشک» اهواز به شهادت رسید.
یاسوج، «سیاوش اختری‌مقدم» در سال ۱۳۴۳ در روستای گلال لوداب از توابع شهرستان بویراحمد در استان کهگیلویه و بویراحمد به دنیا آمد. بعد از گذشت حدود سه ماه از تولدش، خانواده او برای ادامه زندگی به روستای هفت‌چشمه از توابع بخش مارگون مهاجرت کردند. خانواده او از راه کشاورزی و کارگری امرار معاش می‌کردند.
پدر و مادر سیاوش، هشت پسر و چهار دختر داشتند. پسر بزرگ خانواده، به تحصیل مشغول شد و سیاوش که فرزند دوم خانواده بود، به علت همکاری با پدر در تأمین معیشت خانواده، از تحصیل بازماند. سیاوش، بنا به اقتضای شرایط شغلی و کارِ آن سال‌های مردم منطقه، چند سالی به چوپانی نزد اقوام در روستای هفت‌چشمه مشغول شد.
در سال ۱۳۶۲ وقتی سیاوش ۱۹ سال داشت، پدرش که عضو شورای روستا و از معتمدین منطقه بود، او را به پاسگاه ژاندارمری و حوزه نظام وظیفه شهر سی‌سخت معرفی کرد و سیاوش در تاریخ ۱۵ خرداد ۱۳۶۲ به همراه سه نفر از هم‌محلی‌های خود، به منظور آموزش و انجام خدمت نظام وظیفه، به کازرون اعزام شد.
او بعد از گذراندن دوره آموزشی در کازرون، برای تأمین پاسداری به لارستان فارس، گروهان ژاندارمری، اعزام شد؛ و پس از ۱۴ ماه خدمت در ژاندارمری لارستان فارس، به دلیل کمبود نیرو در خط‌مقدم جبهه، به لشکر ۱۹ زرهی ارتش جمهوری اسلامی ایران پیوست. سیاوش سپس برای آموزش سلاح سنگین به شهرستان دزفول اعزام شد و پس از طی دوره کوتاهی به کوشک اهواز اعزام شد و در خط مقدم جبهه حضوری فعال داشت.
سیاوش، در مدت حضورش در جبهه، در چندین عملیات شرکت کرد و پس از ۲۴ ماه خدمت صادقانه برای نظام جمهوری اسلامی ایران، سرانجام در سال ۱۳۶۴، در حالی که فقط ۵ روز به اتمام خدمت سربازی‌اش باقی مانده بود، در اثر اصابت ترکش خمپاره دشمن، در منطقه «کوشک» اهواز به درجه رفیع شهادت نائل آمد و پیکر مطهرش در روستای هفت‌چشمه به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/
