رزمندگان در دوران دفاع مقدس با متخلق شدن به فضائل اخلاقی و عمل به سیره نبوی به دنبال ایجاد محیطی آرام بودند تا در سایه آن به تعالی روحی و جلب رضایت الهی دست پیدا کنند.
در دوران دفاع مقدس پیوندهای اخلاقی رزمندگان بر پایه حفظ حرمت‌ها استوار بود و در این عرصه شهیدان پرچم‌داران سلامت اخلاقی در جمع یاران خود محسوب می‌شدند.
اساس رفتارهای مادی و معنوی رزمندگان، آرامش‌بخشی به دیگران بود. آنان آموخته بودند که بندگی خدا برای حفظ نفس، پرهیز از زیان رساندن به دیگران است، لذا با تمام وجود از جسم و گفتار خود مراقبت می‌کردند و دشواری‌ها را متحمل می‌شدند تا آسایش اطرافیان به مخاطره نیفتد.
رزمندگان در کنار هم بودن را غنیمت می‌شمردند تا متخلّق به اخلاق اسلامی شوند و در سرگرمی‌ها، شوخی‌ها، شب‌زنده‌داری‌ها و مجاهدت بی‌امان رزمندگان در دوران دفاع مقدس موازین اخلاقی را رعایت کنند و آن‌ها را به بهترین نحو انجام دهند.
مجاهدانی در دل شب برای راز و نیاز با حضرت احدیت بیدار می‌شدند مراقب بودند که آسایش و آرامش هم‌رزمانشان بر هم نخورد. آن‌ها در این مسیر حقّی را از خود و یا دیگران تضییع نمی‌کردند تا مانع قدرت و توان رزمی‌شان نشود.
دقت نظر رزمندگان و شهدا در رفتار و کردارشان بیانگر ظرافت اخلاقی آن‌ها بود و از شاخصه‌های رفتاری‌شان به شمار می‌رفت. آن‌ها حتی دردهای جسمی خود را پنهان می‌کردند تا هم‌رزمانشان آزرده‌خاطر نشوند.
رزمندگان در دوران دفاع مقدس با متخلق شدن به فضائل اخلاقی و عمل به سیره نبوی به دنبال ایجاد محیطی آرام بودند تا در سایه آن به تعالی روحی و جلب رضایت الهی دست پیدا کنند. آن‌ها شهادت در مسیر دفاع از ارزش‌های اسلامی را فوضی عظیم از جانب پروردگار عالم می‌دانستند.
با پایان یافتن جنگ، جمعی از رزمندگان بر اصول اخلاقی که در دوران دفاع مقدس بر آن پایبند بودند ثابت‌قدم ماندند و بر مبنای همان الگوهای رفتاری زندگی فردی و اجتماعی را دنبال کردند و در عرصه‌های مختلف منشأ برکات فراوانی شدند که جامعه تا سال‌ها از آن بهره‌مند خواهد بود.
امید است جوانان و نسل‌های آینده ایران اسلامی با تأسی به سیره حماسه‌آفرینان دفاع مقدس علاوه بر حرکت در مسیر اعتلای نظام مقدس جمهوری اسلامی، در جهت ارتقای اخلاقی جامعه گام بردارند.
انتهای پیام/
رضا دیده‌بان
