دکتر سید جواد هاشمی فشارکی در آغاز گفت : نخستین وظیفه ما در بهره مندی از نعمات مکانهای سیاحتی و تفریحی ، که دارای دریا و طبیعت سبز ؛ فضاهای فرهنگی و تفرجگاهی می باشد ، شکر گزاری بدرگاه الهی است ،که بسیاری از افراد به لحاظ امکان مالی و یا جسمی حتی بهره مندی از آن را برخوردار نشده اند .

ایشان در ادامه اظهار داشت : دومین وظیفه ؛ ادای حقوق طبیعت، محیط و اشخاص می باشد که دینی برگردن ماست.و ما مکلف به رعایت ان می باشیم.

وی بیان داشت : سومین مساله تدبر در خلقت طبیعت وعناصر آن و کسب معرفت به خالق ان و ارتقای خدا شناسی است. که بهترین فرصت تدبر در ایات ونشانه های الهیست .

ایشان بیان داشت : چهارمین مساله، واقف بودن به اینکه سالم سازی محیط سالم ،از دستاوردهای انقلابست ،که اگر انقلاب به ثمر نمی نشست ،وضعیت سواحل کشور ما بسیارناسالم و نامناسب و غیر قابل استفاده میشد. کما اینکه اثر نفوذ فرهنگ و تمدن غربی در سواحل کشورهای اسلامی بسیار تاسف بار و غیر قابل بهره مندی سالم می باشد .

دکتر هاشمی فشارکی در ادامه اظهار داشت : پنجمین مساله،درس عبرت گرفتن است . که انسان بخوبی در این مکان ها واقف است که مدت محدودی می ماند و بایستی انرا ترک کند . زندگی موقت، دو ویا چند روزه ای که مسافرین بهره می برند ولی مجبورند انرا ترک کرده و به زندگی دایمی خود باید بروند، تذکاریست بر اینکه دنیا نیز چنین است و باید مهیا بود و انرا ترک کرد.

ایشان همچنین بیان داشت : ششمین مساله اینکه ، علاوه بر شکر لسانی، شکر عملی در اینست که در ازای تمتع دنیوی ؛ بایستی خدمت بهتر و بیشتر نسبت به خلق خدا و انقلاب نمود.

وی گفت : هفتمین مساله اینکه بایستی در حق کسانی که بانی و فراهم ساز ان بوده و بر گردن ما حق دارند، بخصوص امام و شهدا دعا کنیم.

دکتر سید جواد هاشمی فشارکی در پایان اظهار داشت : سخن اخر اینکه،سیاحت وتفریح مذموم، انست که سیاحت بر فعل معصیت واقع گردد ویا با گناه آمیخته شود . وسیاحت مباح ، فعلی است که نه ثواب ونه عقاب در ان باشد، یعنی نه مذموم و نه ممدوح باشد. و سیاحت ممدوح ، انست که  تعالی بخش و روح افزا باشد، که چنین سیاحتی مورد پسند ومورد تاکید اسلام است و بایستی بدان معطوف بود و در راستای تعالی انسان و جامع بهره گرفت .