شهید صیاد شیرازی در خاطرات خود که در کتاب «در کمین گل سرخ» آمده، از اهمیت استراتژیک سنندج سخن میگوید.
شهید «علی صیاد شیرازی» بههمراه شهید «مصطفی چمران» وزیر دفاع وقت در روز ۱۷ مهر ۱۳۵۸ برای بررسی ابعاد حادثه تروریستی ضدانقلاب در سردشت راهی آن منطقه شدند که شهید صیاد پس از ۱۷ روز بازگشت.
مجموعه نوشتار زیر با عنوان «نجات کردستان» مربوط به بحران ضد انقلاب در کردستان است که از کتاب «در کمین گل سرخ» انتخاب شده و روایتی است از زندگی سپهبد شهید «علی صیاد شیرازی» به قلم «محسن مؤمنی» که انتشارات «سوره مهر» آن را منتشر کرده است.
«با آزادسازی سنندج، کمر ضدانقلاب در کردستان شکست. این را سرگرد در دفترچه خاطراتش نوشت: «سنندج از چند لحاظ، اهمیت بهسزایی داشت؛ برای گروهکهای ضدانقلاب و مخالفین نظام که سلاح به دست گرفته و میجنگیدند، مرکز و ستادشان در آنجا قرار داشت.
سنندج مرکز کردستان هم بود و این بر اهمیت آنجا میافزود. مرکز لشکر ۲۸ کردستان ارتش هم در آنجا بود و نیروهای داوطلب که غالباً سپاهی بودند و از شهرهای مختلف کشور به آنجا میآمدند، مرکز ثقلشان در سنندج بود.
سازمان و مرکز پیشمرگان مسلمان کُرد هم که به نفع نظام جمهوری اسلامی میجنگیدند، در این شهر تمرکز پیدا کرده بود.
با این حساب میتوان گفت که سنندج شاهرگ اصلی کردستان بود.»
انتهای پیام