تاریخ یک سرزمین همواره به کنش و واکنش ملت‌ها وابسته بوده‌ و مجموع اقدامات مردم منجر به رقم خوردن تاریخ و سرنوشت یک کشور شده. از این رو «مردم» مهمترین مولفه یک سرزمین محسوب می‌شوند. همین مردم اگر در شرایط حساس اقدامات و تصمیمات درستی را اتخاذ کنند می‌توانند کشور را از بحران‌ها نجات داده و به سمت پیشرفت سوق دهند.

شرایط حساس جنگ در سال ۱۳۵۹ با حضور همه مردم در صحنه‌های مختلف توانست کشور را از بحرانی جدی نجات داده و ضمن کنترل جنگ در دیگر حوزه‌ها روند رو به جلویی را رقم بزند. اگر همراهی و همدلی مردم در روز‌های سخت جنگ نبود هیچگاه دفاع مقدسی شکل نمی‌گرفت و پیروزی حاصل نمی‌شد.

همه بخش‌های مردمی در رده‌های مختلف سنی و اقشار گوناگون در صحنه دفاع مقدس ایفاگر نقشی منحصر به فرد بودند که الگویی برای پیشرفت و توسعه در سال‌های بعد کشور شد. نه تنها اقشار که گروه‌ها و اجتماعات از جمله اجتماعات مذهبی نیز پای کار دفاع مقدس و حضور همه جانبه در این عرصه بودند. اجتماعات مذهبی هم از بابت روحیه ظلم ناپذیری و مبارزه با باطل و دفاع از حق، جایگاه ویژه‌ای در محکم کردن پایه‌های اعتقادی مردم برای کمک به دفاع مقدس داشتند و از طرفی کمک‌های مالی و پشتیبانی آنان بخشی از نیاز‌های آن روز‌های رزمندگان را تامین می‌کرد.

در یک نمونه و در فیلمی که اوایل پاییز سال ۱۳۶۵ و در ماه‌های منتهی به عملیات کربلای ۴ در پادگان انبیاء در شوشتر ضبط شده، بخشی از حضور کاروانی از شهر آران و بیدگل کاشان در مقر لشکر ۸ نجف‌ اشرف، به تصویر کشیده شده است.

این کاروان که بیشتر اعضایش را منتسبین به شهدا، آزادگان و رزمندگان تشکیل می‌دهند، هیاتی است که در طول سال، کمک‌های مختلفی را برای پشتیبانی از رزمندگان، به جبهه ارسال می‌کرد و خودشان نیز، سالی یک تا دو بار به جبهه می‌آمدند.

آنها در مراجعه به جبهه، طبق رسمی که در آران و بیدگل دارند، معمولاً چندین دیگ حلیم پخته و بین رزمندگان توزیع می‌کنند. در فیلم‌های قبلی عنوان شده که در این مقطع، بیش از ۲۰ دیگ حلیم طبخ شده که کفاف یک وعده بیش از ۱۸ هزار رزمنده را می‌دهد.

در ابتدای فیلم، غلامرضا حمدان بیدگلی یکی از اعضای کاروان صحبت کرده و در ادامه مداحی و سینه‌زنی شرکت‌کنندگان، به تصویر کشیده شده است.

انتهای پیام/ ۱۴۱