مستند «بانو» به نویسندگی و کارگردانی محمد حبیبی منصور درباره‌ی زندگی «عصمت احمدیان» مادر دو شهید بزرگوار ابراهیم و اسماعیل فرجوانی است.

برادران دلیر و شجاعی که به خاطر اعتلای پرچم کشورشان در طول دوران دفاع مقدس از جان خود گذشتند و زندگی خود را نثار آزادگی این سرزمین کردند.

شهید اسماعیل فرجوانی علی‌رغم قطع عضو و شیمیایی شدن هرگز از مبارزه با دشمن بعثی دست نکشید و تا آخرین قطره‌ی خون مطهر خویش در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل ایستاد و پیروزمندانه به شهادت رسید. از آن شهید بزرگوار به علت شیمیایی شدن دو فرزند معلول به یادگار مانده است.

امروز عصمت احمدیان ساکن اهواز است و آنجا به عنوان مادر دو شهید به رسالت‌های اجتماعی خود ادامه می‌دهد و عملا مادری دلسوز برای همه‌ی جوانان و نوجوانان شهر و روستا‌های اطرافش است. او در هیبت مادری فداکار تمامی زندگی خود را وقف انجام امور خیریه و جهادی کرده است.

مستند «بانو» به کارگردانی محمد حبیبی منصور روایتی است از چنین مادری که چند دهه پس از شهادت فرزندانش هنوز سر پا ایستاده و با غم و افسردگی همسرش به خاطر مسائل مربوط به جنگ تحمیلی سازش کرده و مرهمی برای درد او شده است. مادری که برای خانواده اش به ویژه همسرش محمدجواد فرجوانی هم همسری کرده و هم مادری.

ساختن و پرداختن به زندگی چنین قهرمانانی یعنی مادران و پدران شهدا و ایثارگران دوران جنگ تحمیلی و پخش آن از شبکه‌های سیما در ساعات پرمخاطب تلویزیون قطعا می‌تواند برای نسلی که یا دوران دفاع مقدس را ندیده یا سن و سالی نداشته است می‌تواند فرهنگساز باشد.

عشق به زندگی، حضور در محافل اجتماعی، امید به آینده، تلاش و کوشش برای داشتن زندگی‌ای پاک و پویای اجتماعی در کنار همه‌ی مصائب و مشکلات موجود می‌تواند برای مخاطبین در سطح عمومی جامعه باعث تزریق روحیه باشد.

تلویزیون با پخش مستند از زندگی چنین قهرمانانی از دل مردم می‌تواند در شرایط سخت تحریم‌های اقتصادی که اکنون گریبانگیر جامعه‌ی ما شده است، چراغ راهی جهت طی طریق به مخاطبین خود ارائه دهد.

علی عبدالصمدی

انتهای پیام/۱۳۳